Тогъузунчу Сёз

 

 

بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِيمِ

فَسُبْحَانَ اللّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ وَلَهُ اْلحَمْدُ فِى السَّموَاتِ وَاْلاَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ

“Рахман, Рахим болгъан Аллахны аты бла.”

“Ашхамлада эм эртденледе, Аллахны такъдис этигиз (Намаз къылыгъыз).

Кёкледеги эм джердеги бютюн хамд бла кемаллыкъла джангыз Анга тыйыншлыды. Къарангы болгъанлай эм кюн ортада Аллахны тасбих эм такъдис этигиз.” (Къуран, 30:17- 18)

 

        Эй къарнашым! Менден, Намазны бу белгили уахтылагъа айырылгъаныны себебини сораса. Бек кёб себеблеринден джангыз бирине эс бёлдюрейим.

        Хо, хар бир Намазны уахтысы, магъаналы уллу аушунууну башы болгъаны кибик, Аллахны уллу бир буйругъуну кюзгюсю, эм ол буйрукъну ичинде Аллахны ашхылыкъларыны бирер кёргюзюучюсю болгъаны ючюн, Аллаху Тагъалагъа ол уахтылада андан да кёб тасбих бла тазим, эм эки уахтыны ортасында джыйылгъан чексиз ашхылыкъларыны бютюню ючюн шукур бла хамд болгъан Намазгъа буйрукъ берилгенди. Бу ингичке эм терен магъананы бир кесек ангылар ючюн, беш магъаналы эсгертиуню нафсым бла биргелей тынгыларгъа керекди.

       

 

Биринчи эсгертиу: Намазны магъанасы, Аллаху Тагъалагъа тасбих, тазим эм шукурду. Ол демеклик; Уллулугъуну, Мийиклигини аллында сёз бла иш бла “Субханаллах” деб, шагъатлыкъ этерге...

Эм Кемалыны (Толулугъуну) аллында сёз бла иш бла “Аллаху Акбар” деб, тазим этерге...

Эм чексиз Ариюлугъуну аллында, джюрек бла тил бла сан бла “Алхамдулиллах” деб, шукур этергеди.

Айтыргъа, “тасбих” (Субханаллах) эм “тазим” (Аллаху Акбар) эм “шукур” (Алхамдулиллах), Намазны тамалларыдыла. Аны ючюн Намазны къылыныуу бла зикирлеринде бу юч зат хар джеринде бардыла. Эм аны ючюн Намаздан сора, Намазны магъанасыны бегитиб кючлю этер ючюн, бу мубарек сёзле отуз юч кере айтыладыла. Намазны магъанасы, бу къысха тамалла бла бегитиледи.

       

 

Экинчи эсгертиу: Къуллукъну магъанасы буду: Аллахны аллында къул, кеси джангылычыны, къарыусузлугъуну эм джарлылыгъыны кёрюб, Аллахны Толу Патчахлыгъыны, Къудретини, Рахматыны аллында сейирликге тюшюб, сюймеклик бла  башыны джерге ийиб саждагъа барыуду. Ол деген, Аллаху Тагъаланы Патчахлыгъы къалай къуллукъ бла бойсунууну излей эсе; Аллаху Тагъаланы сыйлылыгъы, кемалы да къул кеси терслигини кёрюб, сокъраныб, тоуба этиб Аллахыны бютюн джангылычладан таптаза эм бютюн ассыланы, динсизлени терс пикирлерини тышында, эм да дунияны бютюн зыянындан узакъ болгъаныны Тасбих бла, Субханаллах бла белгили этерини излейди.

        Эм да, Аллахны чексиз кючю: къул, кеси къарыусузлугъуну эм джаратылгъан барлыкъланы кючсюзлюгюню кёрюб, Аллахны Къудретини мазаллы эсгертмелерини аллында къоркъгъаныны эм сейирсингенини билдириб  “Аллаху Акбар” деб, Аллахны уллу сыйын кёрюб, бел бюгюб, рукъугъа барыб, Анга къысылырыны, эм ышаныб таянырыны излейди.

       

 

Эм, Аллахны чексиз рахматы: къул, кеси кереклисини эм бютюн барлыкъны джарлылыгъы бла кереклисини тилерини, эм дуа бла ачыкъгъа чыгъарырыны, эм да Аллахны ашхылыгъы бла рысхы бериуюне эм шукур эм махтау эм да “Алхамдулиллах”-  бла белгили этерини сюеди.

Айтыргъа Намазны къылыныуу бла сёзлери, бу магъаналаны ичине алады, эм бла ючюн Аллахны джанындан буйрукъ берилгенди.

       

 

Ючюнчю эсгертиу: Адам къалай, бу уллу дунияны бир гитче юлгюсю бола эсе; сыйлы Фатиха суурасы бу уллу Къуранны бир нюрлю юлгюсю эсе; Намаз да, бютюн къуллукъланы тюрлю-тюрлюлерини ичине алгъан бир джарыкъ тизмесиди (каталогуду). Эм бютюн тюрлю-тюрлю джаратылгъан барлыкъланы тюрлю-тюрлю къуллукъ ишлерини кёргюзген бир сейир картасыды.

        Тёртюнчю эсгертию: Ийыкълыкъ бир сагъатны секундларыны, минутларыны, сагъатларыны эм кюнлерини санагъан стрелкалары бирбирине къалай къарай эселе; бирбирини юлгюлери къалай бола эселе; эм бирбирини джерини къалай ала эселе; алай да, Аллахны бир уллу сагъаты болгъан бу дуния аламыны секунду кибик болгъан кече бла кюндюзню аушунуу.. эм минутланы санагъан джылла.. эм сагъатланы санагъан адамланы ёмюрлерини тюрлю-тюрлю заманлары (джашлыкъ, къартлыкъ...); эм кюнлени санагъан дунияны ёмюрюню айры-айры заманлары; бир-бирине къарайдыла, бир-бирини юлгюлеридиле, эм бир-бирини джериндедиле, эм да бир-бирини эске тюшюредиле. Сёз ючюн:

       

 

Эртден заманы: Кюнню туууна къадар; джазны биринчи кюнлерини заманына, эм адамны ана къарнына тюшкен заманына, эм кёкле бла джерни алты кюнде джаратылыундан биринчи кюнюне ошайды, эм эсге тюшюреди эм да аладагъы Аллахны эткен ишлерини эсге салады.

        Кюн орта заманы эсе: Джайны ортасына, эм джашлыкъны джеткен кёзюуюне, эм дуния ёмюрюндеги адамны джаратылгъан кёзюуюне ошайды, эм аны кёргюзеди. Эм аладагъы тедженген рахмат бла кёб ашхылыкъланы эсге салады.

        Экинди заманы эсе: Къач кёзюуюню, эм къартлыкъ заманына, эм Ахырзаман Пайгъамбарны (Алейхиссалату Уассалам) насыблыкъ ёмюрюне ошайды. Эм аладагъы Аллаху Тагъаланы эткен ишлери бла игиликлерини эсге салады.

        Ашхам заманы эсе: Экинди кёзюуюню ахырында бек кёб джаратылгъан барлыкъланы ёлюмюню, эм адамны ёлюмюню, эм дунияда къыямат къобханны башланган заманында джер бла кёклени чачылыууну эсге тюшюрюую бла Аллаху Тагъаланы чексиз кючюню билдириб, адамланы динни унутмакълыкъдан уяндырады. Эсгертеди...

       

 

Джассы уахтысы эсе: Къарангы дунияны къара кетени бла кюндюзню бютюн ызларыны джабханыны; эм къышны акъ кетени бла ёлген джерни юсюню джабханыны; эм ёлген адамны дунияда къалгъан ызлары да ёлюб унутулмакълыкъ джабыуну тюбюне киргенини; эм бу сынау джер болгъан дунияны бютюн-бютюн джабыллыгъыны эсге салыб, Аллахны къаты буйругъуну билдиреди.

         Кечеги заман эсе: Эм къышны, эм къабырны, эм къабыр дуниясыны билдириую бла адам джаныны Рахманны хатерлигине не къадар керексингенини эсине салады.

        Кечеде тахадджуд эсе: Къабыр кечесинде, эм Барзах къарангысында джарыкъны не къадар керекли болгъаныны билдиреди... Эсгертеди. Эм бютюн бу кёзюулени ичинде чексиз ашхылыкъланы эсгертиую бла Аллаху Тагъаланы не дараджа шукургъа эм махтаугъа тыйыншлы болгъаныны билдиреди.

       

 

Экинчи эртден эсе: Джангыдан тирилиуню эсге салыр. Хо, бу кечени эртдени, эм бу къышны джазы не къадар акъылгъа келишкен эм керекли эм керти эсе, Хаширни эртдени да, Барзахны джазы да ол ажымсызлыкъдады.

        Айтыргъа, бу беш уахтыны хар бири бир магъаналы бурулууну башында болгъаны, эм уллу бурулууну эсгерткени кибик, Аллахны кюнлюк уллу бурууларыны билдириую бла эм джыллыкъ, эм джюзджыллыкъ, эм бир кёзюулюк кючюню сейирликлерини, эм рахматыны саугъаларыны эсге тюшюртеди.

        Айтыргъа, джаратылышдан берилген керти джумуш, эм асыл къуллукъ бла керти борч болгъан фарз Намаз бу уахтылада тыйыншлыды, эм бек джараулуду.

       

 

Бешинчи эсгертиу: Адам, джаратылышындан бек къарыусузду. Эм да, хар зат анга илинеди, аны къыйнайды эм къыйыллыкъ береди. Дагъыда, бек мадарсызды. Палахлары бла душманлары бек кёбдю. Дагъыда, бек джарлыды. Алай а, кереклиси бек кёбдю. Дагъыда, эринчек эм кючсюздю. Джашауну джюгю уа, бек ауурду. Эм адамлыкъ, аны бютюн джаратылгъан затла бла байламлы эткенди. Сюйген, юренген эм байланган затларыны ёлюмю бла айырылыууну тохтаусуз барыуу, аны бек инджитеди. Акъыл а, анга уллу муратла бла ёлюмсюз кёгетлени кёргюзеди. Алай а; къолу къысха, ёмюрю къысха, кючю эм сабыры азды.

        Ма, бу халда бир джанны эртден заманда, Бир Аллаху Тагъалагъа тилек бла Намаз бла бурулуб, къайгъысыны айтыб, болушлукъ бла медет излеую не къадар кереклиди. Эм ызындан келген кюнде башына келлик, белине джюкленник ишлени, джумушланы юсюне алыр ючюн, не къадар керекли бир таяныу джер болгъаны ангылашылады.

       

 

Эм кюн орта заманында- ол заман- кюнню эм мийик джерине джеткени; кюнню тюшюуге кеткени; кюнлюк ишлени битиу заманы; джумушланы басханындан къысха бир солуу заманы; эм джалгъан дунияны къалмазлыгъы; эм ауур ишлени бергени дин къайгъысызлыкъ бла серликден джанны рахатларгъа керекли болгъан заманы; эм дагъыда, Аллахны тюрлю-тюрлю игиликлерини берген заманыды. Адамны джаны, ол эзилиуден къутулуб, къайгъысызлыкъ джукъудан  уяныб; ол магъанасыз эм болджал затладан айырылыб; Аллаху Тагъаланы аллына барыб; къол байлаб; бютюн игиликлерине шукур бла хамд этиб, тилек тилеб; Уллулугъуна, Мийиклигине сажда этиб; къоркъгъанынгы, сюйгенинги, хурмет бергенинги кёргюзген- кюн орта Намазны къылыу- не къадар арию, джарашхан, джаратылырча эм не къадар керекли, джараулу болгъаныны ангыламагъан адам, адам тюйюлдю...

       

 

Экинди уахтысында- эм къачны бушуу кёзюую бла къартлыкъны мыдах халыны, эм ахырзаманны ачы заманыны эсге келтиреди. Эм кюнлюк ишлени бошалыу заманы; эм ол кюндеги саулугъу, саламатлыгъы, хайырлы ишлери кибик Аллахны берген ашхылыкъларыны барыны кёргюзген заманы; эм ол мазаллы кюнню батыууну кёргюзюую; эм адам бир къонакъ къуллукъчу болгъаныны, хар зат ётюучю болгъаныны, ауушунган болгъаныны кёргюзген заманыды.

Энди, ёмюрлюкню излеген, ёмюрлюк ючюн джаратылгъан, игилик эткенге уллу сый кёргюзген эм айырылыудан къыйналгъан адам джаны; бу экинди уахтысында Намазыны къылыр ючюн туруб, абдез алыб Аллаху Тагъалагъа тилеклерини, дуаларыны билдириб, битмезлик эм чексиз Рахматыны ашхылыкъларына къысылыб; чексиз игиликлери ючюн шукур бла хамд этиб, Къудретини эм Мийиклигини аллында кючсюзлюгюню ангылаб рукугъа барыб; бурхулугъуну ангылаб сажда этиб; кёлюнден джубаныб бир джан рахатлыгъыны табыб, Аллахны аллында къоркъуу ичинде сый беререк къол байлаб Экинди  Намазыны къылыу; не къадар уллу бир иш, не къадар джарашхан бир къуллукъ, не къадар джаратылышны магъанасына келишкен бир борч тёлеу, неда бек арию бир насыблыкъны къолда этиу болгъаныны, адам болгъан ангылар.

 

 

Ашхам уахтысында- ол заман- эм къышны башланганы ючюн джай бла къачны назик, арию джаратылгъан барлыкъларыны ёлюб тас болуб кеткен заманыны эсге келтиреди.

Эм, адамны ёлгенинде бютюн сюйгенлеринден айырылмакълыкъ къыйналыуну ичинде айырылыб къабыргъа кирген заманыны эсге тюшюреди.

Эм дунияны джан берген ачыу ичинде ёлюмюнден сора, адамланы башха дуниялагъа кёчгени эм бу сынау дуниядагъы кюнню джукълатылгъан заманыны эсге тюшюреди.

Эм дуниядан айырылыуну кёзден кетерген, сюйюмлю затлагъа бек байланыб къалгъанланы, къаты къаты эсгерткен бир заманыды.

 

 

Ма, Ашхам Намаз ючюн, быллай бир заманда джаратылыуда бир Аллахха бек керексинген адам джаны, бу уллу ишлени эткен, бу мазаллы аламланы бурдургъан, аууштургъан Аллахны Мийиклигине бетини айландырыб, бу болджалланы юсюнде “Аллаху Акбар” деб, аладан къолларыны алыб, хар затны Иеси Аллахха къуллукъ ючюн къол байлаб, Намазгъа туруб, “Алхамдулиллах” дегенинг бла.. Кемалыны, Ошашсыз Ариюлугъуну, чексиз Рахматыны аллында шукур этиб, махтаб:اِيّاكَ نَعْبُدُ وَاِيّاكَ نَسْتَعِينُ “Джангыз сенге къуллукъ этебиз. Эм джангыз сеннен болушлукъ тилейбиз” (Къуран, 1:4) демеклик бла кишиге да керексинмеген , Ортакъсыз Аллахны аллында къуллугъуну, сыйыны кёргюзюб болушлукъ тилеу; эм чексиз Мийиклигини, битмезлик Къудретини аллында рукугъа барыб; бютюн дунияла бла биргелей къарыусузлукъ бла болумсузлугъуну, джарлылыкъ бла бурхылыгъуну кёргюзюу бла:سُبْحَانَ رَبّىَ الْعَظِيمِ “Уллу эм мийик болгъан Аллахымы бютюн кемликледен узакъ билеме” деб, Аллахны тасбих этиб; эм чексиз Ариюлугъуну, Кемалыны аллында сажда этиб; Аллахдан башха бир затны сагъыш этмейин сый бергенини, сюйгенини, бурхулугъуну, къоркъгъаныны сезиб, къуллугъуну кёргюзюб, эм бютюн джалгъан затлагъа къаршчы, Ахыры болмагъан Рахим Аллахны табыб:سُبْحَانَ رَبِّىَاْلاَعْلَى  дегени бла болджаллыкъны тышында эм кемликден бек узакъ Аллахха шагъатлыкъ этерге.. сора ташаххуд этиб, олтуруб, бютюн джаратылгъан барлыкъны бютюн эткен къуллукъларыны, арию, рахматлы дуаларыны, кеси хыйсабына Аллаху Тагъалагъа саугъа этиб; эм Пайгъамбарына (Алейхиссалату Уассалам) салам эткени бла байламлыгъыны тазалаб, буйрукъларына бойсунууну кёргюзюб эм иманыны тазалар ючюн эм джарытыр ючюн бу дуния къаласыны мизамлы этилингенини кёрюб ангылаб, Аллахны бирлигине шагъатлыкъ этерге.. эм Аллаху Тагъаланы бизден не излегенини билдирген, Дуния Китабыны ангылатхан Мухамматны (Алейхиссалату Уассалам) пайгъамбарлыгъына шагъатлыкъ этиу болгъан- Ашхам Намазны къылыу- не къадар арию, таза бир иш, не къадар багъалы, татлы бир джумуш, не къадар аламат бир къуллукъ, не къадар керти бир тюз иш, эм бу болджал къонакълыкъ джерде унутулмазлыкъ бир сёлешиу бла дайымлы бир насыблыкъ болгъаныны ангыламагъан адам, къалай адам болургъа боллукъду!..

       

 

Джассы уахтысында- ол заман- кюндюзню горизонтунда къалгъан ызлары да тас болуб, кечени къарангысы дунияны къаблайды:   مُقَلِّبُ الَّيْلِ وَ النَّهَارِ “Кече бла кюндюзню бургъан” Аллаху Тагъаланы, ол акъ бетни бу къара бетге бургъаны- Аллахны буйругъу бла джайда джасалыб тургъан джашил бетге, къышда сууукъ акъ бетге бургъаны مُسَخِّرُالشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ “Ай бла кюнню буйругъунузгъа берген”  Аллахны бирлигини эсгертеди.

Эм заманны ётюб кетиую; къабырдагъыланы къоюб кеткен ызларыны бу дуниядан сюртюлюнгени; бютюн-бютюн башха дуниягъа кёчкени “Джашау бла Ёлюмню Джаратхан” Аллахха тыйыншлы ишле болгъаныны эсге салады.

Эм тар, джалгъан, багъасыз дунияны барын чачыб; къоркъуулу джан бериу бла ёлюб; кенг, ахырсыз, уллу ахырат дунияны ортагъа чыгъыуунда “Джер бла Кёклени Джаратханны” буюругъу бла бизге теджегенини эсге салгъан бир заманды.

       

 

Эм, бу дунияны Иеси, Ол болургъа боллукъду: кече бла кюндюзню, къыш бла джайны, дуния бла ахыратны, бир китабны бетлерини кибик, тынчлыкъ бла бургъан, джазгъан, бузгъан, тюрлендирген; бютюн бланы джюрютген Аллаху Тагъала болгъаныны шагъатлыкъ этиб кёргюзген бир халды.

        Ма чексиз, къарыусуз, болумсуз, пакъыр, кёб затха керексинген, эм бек кёб ишлени ичинде чайкъала тургъан адамны джаны Джассы Намазны къылыр ючюн, бу магъанадагъы кечегиде Ибрахим Пайгъамбар (Алейхиссалам) кибик:    لآَ اُحِبُّ اْلاَفِلِين “Мен батхан затланы сюймем…” (Къуран, 6:76)  - деб, Аллахны къатына Намаз бла къысылыб; бу джалгъан дунияда, джалгъан ёмюрде, къарангы дунияда, аллында не боллугъу билинмеген заманда, бир Аллахха дуа этиб; бир кесекчик бир ёмюрлюк сёлешиу, бир эки минут бир дайымлы ёмюрню ичинде дуниясына нюр джайыллыкъ, келлик заманыны джарытырыкъ, барлыкъла бла джуукъларыны айырылыб кёчюб кетиуюнден чыкъгъан джараларына дарман джагъарыкъ- Рахманы Рахимни рахматыны эм къутулуннукъ нюр джолуну кёрюб излерге...

 

 

Эм бир кесек заман ючюн аны унутхан эм андан джашырылгъан дунияны, ол да унутуб, къайгъыларыны джюрегини джылауу бла Аллахны аллында тёгюб... Эм не болур не болмаз, ёлюмге ошагъан джукъугъа кирмеден алгъа ахыр борч къуллугъуну тындырыб; кюнлюк амал дефтерини иги иш бла байлар ючюн, Намазгъа туруу бла джалгъан затладан узакълашыб; Къудретли, Ахырсыз Аллахны къатына чыгъыб не аманлыкъдан да къутулуу...

Эм Фатиха бла башлаб; Аллахны махтаб, сыйлы сыпатларыны санаб айтыргъа...

Эм,  اِيّاكَ نَعْبُدُ “Бизни тюз джолгъа сал” (Къуран, 1:5)  айтымына уюб; ол деген кесини гитчелигини, бурхулугъуну, кишисизлигини билиб Аллы, Ахыры болмагъан Ахырат Кюнню Патчахыны аллында бир сыйлы къонакъны, бир керекли джумушчуну джерине кириб  اِيّاكَنَعْبُدُ وَاِيّاكَ نَسْتَعِينُ  дегени бла бютюн джаратылгъан барлыкъны атына, дунияны уллу            джамагъатыны къуллукъ бла тилеклерини Анга джетдирирге...

 

 

Эм, اِهْدِنَا الصِّرَاطَ اْلمُسْتَقِيمَ деген бла, келлик заманны къарангылыгъы ичинде ёмюрлюк насыблыкъгъа баргъан, нюрлю джол болгъан, Ислам джолуна салдырылгъа излерге...

Эм, бусагъатда джатыб тургъан битимле, джаныуарла кибик джашырылгъан кюнле, джулдузла, бирер аскер кибик буйругъуна бойсунган, эм бу къонакъ юй болгъан дунияда бирер чырагъы эм джумушчусу болгъан, Аллахны Уллулугъуну сагъыш этиб “Аллаху Акбар” деб, рукугъа барыргъа...

Эм бютюн джаратылгъан джанланы  уллу саждаларыны сагъыш этиб, ол демеклик бу кечеде джатыб тургъан барлыкъла кибик хар джылдагъы, хар ёмюрдеги тюрлю-тюрлю барлыкъла дагъыда джер, дуния да бирер мизамлы аскер кибик къуллукъ ишлерини бошаб كُنْ فَيَكُونُ “Бол дегенлей, болур” (Ясин, 82) буйрукъдан сора, кёрюнмеген дуниягъа бара ёлюм намазлыгъында “Аллаху Акбар” деб, бек мизамлы сажда этерге…

 

 

Эм    كُنْ فَيَكُونُ “Бол дегенлей, болур.” (Ясин, 82) буйрукъдан келген бир джанындан тирилиу буйрукъ эм эсгертиу бла джангыдан джазда; бирбирлери бирча, бирбирлери ошаш тирилиб, аякъгъа туруб Аллахха къуллукъ ючюн хазыр болгъанлары кибик; бу адамчыкъ, аланы эсгериб ол Рахман Аллахны эркинлиги бла джуукълашыб, бир сейир сюймекликде бурхулугъуну ангылаб Аллахха байланганы бла ёлюмсюз болуб, кесини гитче кёргени ючюн, мийикликге чыгъыб “Аллаху Акбар” деб, саждагъа барыб; кесича бир Мираджха чыгъыу болгъан Джассы Намазыны къылыргъа, не къадар аламат, не къадар арию, не къадар татлы, не къадар мийик, не къадар багъалы, не къадар акъыллы, джараулу, керекли бир иш, бир джумуш, бир къуллукъ болгъаныны ишексиз ангыладынг.

       

Айтыргъа, бу беш уахты; хар бири бирер уллу аушунууну кёргюзюучюлери, эм Аллаху Тагъаланы этген ишлерини кёргюзюулери, эм болгъан барлыкъны керексингенини бергенини кёргюзюулери болгъанларындан, борч болгъан фарз Намазны ол заманлагъа салынганы бек керекли, джараулу эм акъыллычады.

سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَآ اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَآ اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

اَللّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ عَلَى مَنْ اَرْسَلْتَهُ مُعَلِّمًا لِعِبَادِكَ لِيُعَلِّمَهُمْ كَيْفِيَّةَ مَعْرِفَتِكَ وَ الْعُبُودِيَّةَ لَكَ وَ مُعَرِّفًا لِكُنُوزِ اَسْمَآئِكَ وَ تَرْجُمَانًا ِلاَيَاتِ كِتَابِ كَآئِنَاتِكَ وَ                مِرْآتاً بِعُبُودِيَّتِهِ لِجَمَالِ رُبُوبِيَّتِكَ وَ عَلَى اَلِهِ وَ صَحْبِهِ اَجْمَعِينَ وَ ارْحَمْنَا وَ ارْحَمِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ  آمِينَ  بِرَحْمَتِكَ يَآ اَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

“Аллахым, сени танзих этебиз. Сени бизге юреткенингден башха чырт билгибиз джокъду. Керти да билген эм хар затны джерли джеринде джаратхан джангыз Сенсе.” (Бакъара, 32)

“Эй Аллахым! Сенге къалай къуллукъ этилиннигини эм сени къалай танырыкъларыны кеслерине юретир ючюн къулларынга устаз этиб ийгенинг, Сени уллу атларынгы хазналарыны ангылатыучусу, алам китабынгы аятларыны тилмачы эм къуллугъу бла аллахлыгъынгы ариюлугъуну кюзгюсю этиб ийгенинг Мухаммат Пайгъамбаргъа салауат бла салам бер. Бютюн юйдегисине эм асхабына да. Бизге эм бютюн мюкъминлеге рахмат эт, эй Рахман бла Рахим болгъан Аллахым”.