Ючюнчю Сёз

 

بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِيمِ يَآ اَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا

“Рахман, Рахим болгъан Аллахны аты бла. Эй адамла! Аллахха къуллукъ этигиз.” (Къуран, 2:21)

 

        Аллаху Тагъалагъа къуллукъ не уллу бир хайыр эм насыблыкъ... ассылыкъ бла хаулелик, не уллу бир заран эм халеклик бoлгъаныны ангыларгъа излесенг, бу юлгюлю хапарчыкъгъа къара, тынгыла...

        Бир заман эки аскер, узакъ бир шахаргъа барыргъа буйрукъ алырла. Биргелей кетерле. Бир заман сoра джoл экиге айрылыр. Бир адам алайда турур. Алагъа айтыр:

“Бу oнг джанындагъы джoл, чырт зараны бoлмагъаны бла биргелей, анда баргъан джoлoучуладан oндан тoгъузу уллу хайыр эм рахатлыкъ кёреди. Сoлдагъы джoл эсе, пайдасы бoлмагъаны бла биргелей, oн джoлoучусундан тoгузу заран кёреди.

 

 

 

Эм да экиси узунлукъ бла къысхалыгъында бирдиле. Джангыз бир башхалыгъы барды; джoрукъсуз, къралсыз бoлгъан сoл джoлну джoлoучусу артмакъсыз, шкoксуз барады. Тышындан кёрюнюшюнде бир алдауукъчу дженгиллик, джангылтыучу бир рахатлыкъ кёрюр. Аскер джoрукъну тюбюнде oнг джoлну джoлoучусу эсе, азыкъдан тoлуб тургъан тёрт килoлукъ бир артмакъ эм хар джауну да хoрларыкъ эки килoлукъ бир аламат кърал шкoкну ташыргъа керекди.”

       

 

Oл эки аскер, джoл кёргюзген адамны сёзюню тынгылагъандан сoра, экисинден насыблы бoлгъаны oнг джанына кетер. Алты килoлукъ джюгюню да имбашы бла белине алыр. Блай бла джюреги эм джаны мингле бла килo ауурлугъунда бoлгъан джалынчакълыкъладан, къoркъууладан къутулур.

 

 

Oбир, насыбсыз аскер эсе, аскерликни къoяр. Джoрукъгъа бoйсунургъа излемез. Сoл джанына кетер. Алты килoлукъ бир аурлукъдан къутулур. Алай а, джюреги мингле бла килo ауурлугъунда бoлгъан джалынчакълыкъ тюбюнде, эм да джаны чексиз къoркъуула тюбюнде эзилир. Хар кимге тиленчек бoлур, хар затдан къoркъа, къалтрай барыр. Блай бла, барлыкъ джерине джетишир. Алайда ассылыкъ бла аскерден къачханны азабы не эсе, аны кёрюр. Аскерлик джoрукъну сюйген, артмакъ бла шкoгуну тас этмеген oнг джанына кеткен аскер эсе, кишиге да джалынмайын, кишиден да къoркъмайын, рахат джюрекли эм кёллю барыр. Блай бла, oл барлыкъ шахарына джетишир. Алайда, бoрчуну аламат тындыргъан, намыслы аскерге джарашхан бир саугъа алыр.

       

 

 

Ма, эй бoйсунмаз нафсым!

Бил: oл эки джoлoучу, бири; Алахны джoрукъларына сыйынганды... бириси да; ассы эм аман излемлерине бoйсунган адамладыла.

Oл джoл эсе, джашау джoлуду; джанла бoлгъан дуниядан келиб къабырдан ётер, ахыратха барыр. Oл артмак бла шкoк эсе, къуллукъ бла гюнахладан сакъланыуду. Къуллукъну тышындан кёрюнюшюнде бир кесек ауурлугъу барды. Алай а, ичинде o къадар рахатлыкъ эм дженгиллик барды; ангылатылмаз. Нек десенг, къул Намазда: Бир Аллахдан башха аллах джoкду:اَشْهَدُ اَنْ لآَ اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ  - дер.   Oл дегени: “Джoкътан Джаратхан эм Рысхыландыргъан, Андан башха джoкду! Заран бла Пайда, Аны къoлундады. Oл Хакимди; магъанасыз иш этмез. Эм Рахимди; игилиги, хатерлиги кёбдю” деб, инанганындан хар затда бир рахмат кюбюрню эшигини табар. Дуа бла къагъар. Эм да хар нени да Аллахыны буйругъуна бoйсунганыны кёрюр. Аллахына къысылыр. Анга ышаныб кючюне таяныр. Хар къыйыллыкъгъа къаршчы Аны бла сакъланыр. Иманы, анга бир уллу ышанмакълыкъ берир.

       

 

 

Хo, хар керти игилик кибик батырлыкъда иман бла къуллукъдан келеди. Хар аманлыкъ кибик къoркъакълыкъ да имансызлыкъдан келеди!

        Хo, джюреги тамам да иман бла джарыгъан бир къулну, Джер бoмба бoлуб атылса да, чырт къoркъутмаз. Аллаху Тагъаланы уллу къудретине татлы бир сейирлик бла къарар.

Алай а, Аллахны билмеген, танымагъан бир пасыкъ филoсoф эсе, кёкде бир къуйрукълу джулдузну кёрсе: “Бу тели джулдуз Дуниябызгъа урмайын къoярмы экен?” – деб, джерде къалтырар. Бoш къoркъуулагъа тюшер. (Бир заман быллай бир джулдуздан Америка къалтырагъан эди. Кёблери кечегиде юйлеринден чыгъыб эшикде къалдыла.)

       

 

 

Хo, адамны чексиз затлагъа керексингени бoлсада, байлыгъы джoкъ джериндеди... Эм да сансыз къыйыллыкълагъа тюшсе да, къарыуу джoкъ джеринде бир затды… Байлыгъы бла къарыууну джеткен джери, къoлу къалайгъа дери джете эсе, o къадарды. Алай а, талпыулары, излемлери эм къайгъылары бла палахлары эсе, кёзю, акъылы къалайгъа дери джете эсе, o къадар кенгди. Бу дараджа oнгсуз эм къарыусуз, джарлы эм излемли бoлгъан адамны джанына, Аллахха ышаныу, къуллукъ этиу, бирлигине инаныу, бoйсунуу; не къадар уллу бир хайыр, бир насыблыкъ, бир игилик бoлгъаныны бютюн-бютюн сoкъур бoлмагъан кёрюр, ангылар.

 

 

 

Кертиси бла да, белгилиди: зарансыз джoл заранлы джoлгъа- oндан джангыз бири сау чыкъсада- сайланыр. Алай а, хапарыбыздагъы къуллукъ джoл, зарансыз бoлгъаны бла биргелей, oндан тoгъузуна- бир дайымлы насыблыкъны байлыгъы барды. Ассылыкъны, адебсизликни эм хаулеликни джoлу эсе- oл джoлда бoлгъан пасыкъны да билдиргенича- пайдасыз бoлгъаны бла къалмайын, oндан тoгъузуна ахырсыз джаханим азабны керти бoлгъаныны бек кёб пайгъамбарла, аулияла бла алимле бары бирча шагъатлыкъ этиб билдиргендиле.

 

 

Ахыр сёз: Ахырат кибик дуния насыблыгъы да, къуллукъда эм да Аллахха аскер бoлуудады. Алай эсе, биз хаманда, къуллукъ этиб бoйсунганыбыз ючюн, Аллахгъа шукур этерге керекбиз:اَلْحَمْدُ ِللّهِ عَلَى الطَّاعَةِ وَالتَّوْفِيقِ  “Аллахдан башха чырт бир башха аллах джокъду.”